این عصر ، عصر تنهایی در خود فرو رفتن است

هـیـچ کس یـک ظهـر دلـگـیـر جـمـعـه

تـو را بـه پـیـاده روی یـک عـصـر بـهاری دعـوت نـمـی کـنـد

هـیـچ کس حـتـی تـنـهـایـی اش را بـا تـو سـهـیـم نـمـی شـود .

هـر بـار که مـی خـواهـیـم از خـانه بـیـرون بـرویـم

چـراغ اسـم دوسـتـان مـجـازی مـا روشن اسـت و

دلـمـان نـمـی آیـد بـدون گـپ زدن بـا آنـها بـرویـم

و وقـتـی گـپِ مـا تـمـام مـی شـود دیـگر خـسـتـه شـده ایـم

از بـس بـا کـیـبـورد حـرف زده ایـم